Zoals jullie vast wel eens voorbij hebben zien komen studeer ik rechten. Daarnaast zie je vast en zeker ook wel eens voorbijkomen dat ik rondloop bij de Politieacademie. Maar, hoe dat dat? Ik studeer rechten, dat kan je toch niet op de Politieacademie?

Vandaag mag ik jullie – uiteraard in goed overleg met de Academie – een tipje van de sluier geven over mijn minor aan de politieacademie. Allereerst zal ik jullie uitleggen wat überhaupt een minor is, voordat ik verderga naar de daadwerkelijke inhoud.

Minor

Gedurende mijn studie heb ik de eerste twee en een half jaar mij volledig gericht op het opnemen van stof. De theorie. Om dit toe te kunnen passen moet je de praktijk in. Daarvoor ga je ‘op stage’. Ook dat heb ik gedaan. Hierdoor kan je merken dat de theorie die je netjes hebt geleerd in de schoolbanken, wat moeilijker toe te passen in de praktijk. Daarnaast ligt het er aan waar je interesses liggen en wat voor soort stage je mag volbrengen. Ik heb gekozen voor strafrecht. Bij terugkomt van mijn stage was ik een hele ervaring rijker. Tijdens de stage mocht ik gaan kijken waar mijn interesses lagen voor de minor, omdat je je daar vrij vroeg van te voren voor moet aanmelden.

Ik ging op onderzoek uit. Een minor is kortweg gezegd een periode van je studie (een half jaar) waarin je zelf mag kiezen wat je gaat doen. Voor sommige studenten betekent dit een makkelijke minor kiezen waar je erg weinig hoeft te doen, een ander kiest voor wat meer verdiepingen. Mijn eigen studie heeft ook een verdiepende minor. Deze is erg prettig om te volgen als je rechtsgeleerdheid wil gaan studeren na je studie, maar dat ambieer ik niet. Omdat ik buiten de deuren van mijn school wilde kijken en ik interesse heb in het strafrecht kwam ik via de website van Kies Op Maat bij de minor Politiekunde terecht. Daar stond de minor beschreven als, ik citeer: ‘De minor politiekunde focust zich op het vormen van beelden over dilemma’s die het politiewerk met zich meebrengen. Vanuit theoretische inbedding in de diverse vooropleidingen en persoonlijke ervaringen met de politie wordt van binnenuit de politieorganisatie deze beeldvorming bezien en beschouwd’. INTERESSANT! Er plopten allerlei vragen bij mij op. Wat mag een politieagent wel en niet volgens de theorie? Hoe ziet dat er dan uit in de praktijk? Waaauw, mag ik de praktijk oefenen? Geen idee, maar uitdagingen houd ik wel van. Zo gezegd, zo gedaan. Ik melde mij aan (snel snel, want het is een graag gewilde minor) en kwam uiteindelijk positief door de testen. TOP! In januari mocht ik beginnen met de minor.

Inhoud

De minor begon met een tweedaagse inclusief overnachting. Hierdoor leer je de groep goed kennen, je bent immers als ‘echte politieagent’ ook op je collega’s aangewezen. Op dag 1 kwamen wij er dan al achter wat de intentie was van een groep en werden wij volledig als aspiranten behandeld. Sporten, rennen, klimmen, opdrukken, burpees, jep… Alles kwam er bij kijken die dag. Je zag sommige mensen echt om zich geen kijken van ‘waar ben ik beland?’. Nou, ik vond het fantastisch! Heerlijk om te sporten, rennen en zweten!

Anyway, dit werd gedurende de minor wel wat beperkter hoor. De heftige sportactiviteiten van de eerste dagen werden IBT lessen, oftewel: Integrale Beroeps Training. Hier zal ik eerst op ingaan omdat iedereen daar wel nieuwsgierig naar is.

Tijdens de IBT lessen werden wij in een vogelvlucht geleid door de hoogtepunten van de politieagent in opleiding. Een politieagent moet met geweld om leren gaan en dit kunnen gebruiken ter bescherming van de veiligheid. Dit is iets wat continu op het hart werd gedrukt: veiligheid. Daarom leerden wij hoe je moet boeien, de wapenstok gebruiken, pepperspray te gebruiken en uiteraard welke waarschuwingen je daarbij moest geven. Daarnaast werd mij vooral heel duidelijk dat je een verdachte situatie op een geheel andere manier bekijkt als politieagent dan als ‘gewone’ burger. Als politieagent ‘scan’ je een ruimte direct, ben je vaak alles 1 – of zelfs 2 – stappen voor en probeer je door middel van communicatie een verdachte situatie op te helderen of te voorkomen. Communication is key. Zowel met je collega’s als met een verdachte. Daarnaast werd er natuurlijk op een spelende manier je conditie getest, werden er casussen besproken en geoefend en hebben wij de Nationale FVT – test mogen lopen. Dit is een Vitaal en Fitheidstest waaraan je als politieagent moet voldoen om binnen te komen. Deze had ik al eens eerder gelopen, en die dag op de academie met 8 seconden versneld. Trots!

Naast deze praktijkgerichte lessen hebben wij veel theorie lessen gehad. Denk hierbij aan inleiding recht, strafrecht, strafvordering, politiecultuur, samenleving, politiegeschiedenis en nog veel meer. Deze kennis heb ik allemaal toe kunnen passen tijdens het schrijven van mijn essay. Hierbij heb ik onderzoek gedaan naar wat goed politiewerk is als het gaat om verkrachtingszaken. Om te kijken of je deze theorie allemaal beheerste werd er ook een kennistoets afgenomen. Daarnaast bestonden de lessen veel uit het maken van opdrachten die afgetekend moesten worden en is er tot slot een take home toets gemaakt. Een intensieve, maar zeer leerzame ervaring.

Toekomst

Mijn toekomst ga ik niet veel over uitlaten. Vond ik deze ervaring fantastisch? Meer dan dat! Heb ik er van geleerd? Ja! Zou ik het iedereen aanraden? Als je wilskracht en echte politiële ambities voor ogen hebt JA. Hoe dan ook, mijn toekomst heb ik al voor ogen. Maar wie zou ik zijn als ik dit allemaal al zou prijsgeven? Eerst maar eens afstuderen.

Vond je het leuk om eens te lezen over mijn ervaring op de politieacademie? Laat het mij vooral even weten. Heb jij ook de intentie om deze minor te gaan volgen? Je mag mij alles vragen. Ik zag dat er op internet vrij weinig aan persoonlijke ervaringen was te vinden over deze minor, dus ik besloot te stoute schoenen aan te trekken.

Politieacademie; docenten, begeleiders en beoordelaars: bedankt voor alles en tot gauw!

love, Annemiek