Hi! Binnenkort is het weer tijd voor studiekeuzes. Het leek me leuk om wat te vertellen over mijn weg daar naartoe.

Dit klinkt niet als Annemiek, dit is geschreven voor Aline Schutter. Volger en tevens rechtestudente, net als ik. Vanaf vandaag zal ik beginnen met gastblogjes. Dit houdt in dat er andere bloggers of simpelweg volgers hun verhaal delen. Dit kan gaan over glutenvrije voeding, rechtenstudie, sporten of simpel lifestyle. Ik vind het belangrijk om meerdere mensen de gelegenheid te geven hun verhaal te doen. Hierdoor zal Annemiek Nauta uitgebreider worden, meer kennis verschaffen en simpelweg meer informatie hebben. Wil jij ook gastblogger worden? Je weet de weg naar contact vast te vinden (het artikel gaat hieronder verder)!

love, Annemiek

In 2016 heb ik eindexamen gedaan van het vwo. Ik had toen absoluut geen idee wat ik wilde doen qua studie. Wat betreft studiekeuzetesten had ik alles wel gehad en ook had ik fanatiek meegedaan aan opendagen en meeloopdagen. Het probleem was dat ik alles wel leuk vond en bij alles wel wat nadelen zag. Ook heb ik lang getwijfeld tussen een universitaire studie en een hbo-studie. Na lang wikken en wegen is het toch de universiteit geworden, maar puur gebaseerd op het feit dat ik die zes jaar vwo toch niet voor niets had gedaan.

Als eerste keuze kwam ik uit bij CIW, Communicatie- en Informatiewetenschappen, aan de Rijksuniversiteit Groningen. Communicatie leek me erg interessant. Dit kwam vooral vanuit mijn interesse voor blogs en vlogs. Al jaren volg ik verschillende blogs en vloggers. De groei hiervan vond ik verbazingwekkend en hier wilde ik graag meer over weten. Vandaar dat ik ook de minor media en journalistieke cultuur erbij heb gekozen. Toch was deze studie niet wat ik ervan verwacht had. CIW is een ontzettende brede studie, waarbij je vanuit ontzettend veel verschillende perspectieven naar communicatie kijkt. Door deze aanpak raakte ik mijn interesse een beetje kwijt. Het begon me te irriteren dat alles zo vaag was en dat er geen boeken waren die mij precies vertelden hoe het werkte. De stof bestond voornamelijk uit allerlei wetenschappelijke artikelen die uitspraken deden, die vervolgens door een andere onderzoeker weer tegengesproken werden. Ik kon er helemaal niks mee.

In mijn tweede jaar heb ik besloten dat ik hier iets aan moest doen. Stoppen vond ik zonde, want ik had er tenslotte al bijna twee van de drie jaar op zitten. Wel had ik me al verdiept in andere studies. Rechtsgeleerdheid sprak me heel erg aan. Het concrete aspect wat ik bij communicatie zo miste, kon ik hier wel terugvinden. Een wetboek waar je je aan vast kan houden, dat is precies wat ik nodig had. Vlak voor de inschrijvingen sloten, heb ik de gok toch maar gewaagd. Na afgelopen zomer ben ik begonnen aan mijn tweede bachelor, rechtsgeleerdheid.

Het is echt de beste keuze die ik had kunnen maken. Ik vind rechten echt een ontzettend leuke studie. Is de stof droog? Ja, vaak wel. Moet je veel lezen? Ja, arresten van 30 pagina’s naast je gewone studieboeken zijn dagelijkse kost. Wordt het vervelend? Nee! Het is maar net hoe je het zelf bekijkt. Tuurlijk is een tekst van 30 pagina’s vol met moeilijke woorden en vage omschrijvingen soms pittig om door te komen, maar ik vind het zo interessant hoe bepaalde zaken opgelost worden. Het is zo leuk om te lezen welke keuzes worden gemaakt, welke feiten tegen elkaar worden afgewogen en hoe de wettekst geïnterpreteerd dient te worden. Rechten is een vakgebied waar altijd weer nieuwe dingen in te ontdekken zijn, maar waarbij je toch een houvast hebt. Je wettenbundel sleept je er grotendeels doorheen. Je hebt een basis waar je op terug kan komen, ook al heb je geen idee hoe je iets op moet lossen. Dit in combinatie met CIW is voor mij perfect. De concreetheid van rechten afgewisseld door de breedheid van communicatie vind ik ontzettend leuk.

Mocht je ook twijfelen en niet weten wat je wilt, gewoon ergens beginnen. Dat is mijn advies. De meesten van ons zijn nog hartstikke jong als ze beginnen met studeren, dus een jaartje langer onderweg zijn is geen enkel probleem.

Love, Aline Schutter